piątek, 27 marca 2020

Wesoła matematyka - liczenie to świetna zabawa


Witajcie!

Matematyka może być fajną zabawą . Zobczcie w jaki sposób można się nią bawić :)


Temat: „Jak liczby ze sobą rozmawiały?” – zabawy matematyczne.
Cele ogólne:
- utrwalanie poznanych cyfr;
- rozwijanie percepcji słuchowej;
- utrwalenie liczebników głównych i porządkowych;
- stwarzanie dzieciom sytuacji do osiągania indywidualnych sukcesów;
- organizowanie warunków do rozwijania pamięci, logicznego myślenia, zdolności kojarzenia i skupienia uwagi.
Cele operacyjne:
- rozpoznaje i nazywa poznane cyfry;
- umie dodawać na konkretach i w pamięci;
- przelicza liczebnikami głównymi i porządkowymi;
- rozumie polecenia 
- potrafi skupić uwagę na wykonywanym zadaniu;
- jest aktywne podczas zajęć;
- rozwija spostrzegawczość, pamięć i logiczne myślenie oraz percepcję słuchową.

Środki dydaktyczne: metalowa puszka, krążki, liczmany, rymowanka , kartoniki z liczbami, kontury cyfr na papierze kolorowym, klej, nożyczki, paski papieru, flamastry.

Przebieg zajęć:
1.     Powitanie. „Wszyscy są witam Was"
Wszyscy są,witam Was Zaczynamy już czas Jestem ja jesteś ty Raz dwa trzy!


2.     Zabawa „Policz ile?” - z wykorzystaniem cukierków.
W zabawie wykorzystujemy cukierki w celu obliczania i szacowania tak jak na załączonym filmiku. Dodatkowo staramy się samodzielnie napisać cyfry niezbędne do działań. W zabawie pomoże Wam filmik instruktażowy pod hasłem Liczenie - dodawanie na cukierkach dla dzieci,  do którego link znajduje się poniżej .












3.     Zabawa „Posłuchaj uważnie i policz”.

Rodzic odwraca się tyłem do dziecka i wrzuca do puszki określoną liczbę koralików. Dziecko liczy po cichu wpadające do puszki koraliki i układa przed
sobą tyle samo liczmanów (mogą być cukierki lub inne elementy zastępcze), a obok nich kładą kartonik z odpowiednia liczbą. W celu sprawdzenia, dziecko wysypuję z puszki liczmany i liczy. Jezeli ma tyle samo, to znaczy, że prawidłowo wykonał zadanie. Pamiętajcie,że mozecie wymienić sie rolami i Rodzice moga również sprawdzić swoje umiejętności w tym zakresie! 

4.     Słuchanie rymowanki, ilustrowanie jej przez dzieci kartonikami z odpowiednimi cyframi.

Kiedy pani chce ocenić, jak się uczy Jaś lub Franek
stopnie stawia do dziennika złe lub dobre, wedle zalet.
Tu jedynka, a tam dwójka, trojka z czwórką dają nurka,
piątka, szóstka pewnie wiecie, to najlepsze stopnie w świecie.
Martwi trochę się siódemka: O niej nikt już nie pamięta?
Bo siódemki drogie dzieci, dziś w dzienniku nie znajdziecie.


5.     Układamy i rozwiązujemy zadania z treścią.

Rodzic mówi zadanie: Na podwórku bawiły się 3 małe pieski. I jeszcze przyszły 4 takie pieski. Ile małych piesków bawiło się na podwórku? tu nie ma piesków, ale można je zastąpić paluszkami lub liczmanami. Rodzic. powtarza zadanie, a dziecko liczy na palcach lub za pomocą liczmanów i udziela odpowiedzi na pytanie. Następnie dziecko próbuje samodzielnie ułożyć zadanie dla Rodzica .

6.     Zabawa O jakiej liczbie myślę.

Kładziemy kartoniki z cyframi 1 – 7. Rodzic prosi dziecko o odgadnięcie, o jakiej liczbie podał informacje, np. Ta liczba jest mniejsza o 1 od 5, a większa o 1 od 3 – co to za liczba? Dziecko odgaduje i podnosi do góry kartonik z odpowiednią cyfrą.

Mam nadzieję, że miło będziecie bawić się  uczyć. Poniżej zamieszczam materiały które możecie wykorzystać do druku i karty pracy utrwalające kierunki kreślenia poznanych cyfr. 
 Miłego dnia.



1
2
3
4
5
6
7
8
9
10



















czwartek, 26 marca 2020

Portret Pani Wiosny!


1. Przeczytajcie list od Pani Wiosny!


ZADANIA: 

1. Rozwiążcie zagadki:

W marcu się zaczyna,
gdy się kończy zima.
Przyjdzie z wiatru,
ciepłym powiewem,
z pięknem kwiatów,
z ptaków śpiewem.
/wiosna

Mówią – że w nim jak w garncu,
nieustanna zmiana.
Słońce grzeje w południe,
mrozek szczypie z rana,
a do tego jeszcze
przelatują deszcze!
/marzec

Po marcu przyjeżdża
w kwiecistej karecie.
Przed majem odjeżdża.
Kto taki? Czy wiecie?
/kwiecień

Zobaczysz je wiosną,
gdy na wierzbach rosną.
Srebrne futra mają.
Jak się nazywają?
/bazie

Powrócił do nas z dalekiej strony,
ma długie nogi i dziób czerwony.
Dzieci się śmiały, gdy go witały,
żabki płakały przez dzionek cały.
/bocian

Przez śnieg się odważnie przebijam.
Mróz nawet mnie nie powstrzyma.
Mam listki zielone, tak jak wiosna,
a dzwonek bielutki jak zima.
/przebiśnieg

Wiosną na drzewie się zieleni,
ale opada na jesieni.
/liść

Ptaszek co ludziom wiosnę zwiastuje.
Gniazda pod dachem sobie buduje.
Przed deszczem nisko zatacza kółka.
Wiadomo wszystkim, że to … .
/jaskółka

Siedzi sobie na buku i woła: kuku, kuku.
/kukułka

2. Mam nadzieję, że świetnie sobie poradziliście. Teraz spróbujcie podzielić na sylaby, a następnie postarajcie się powiedzieć jaką słyszycie pierwszą i ostatnią głoskę w wyrazach: WIOSNA, MARZEC, KWIECIEŃ, BAZIE, BOCIAN, PRZEBIŚNIEG, LIŚĆ, JASKÓŁKA, KUKUŁKA. 
Spróbujcie przegłoskować całe wyrazy. Komu się udało?

3. Spróbujcie wykonać kartę pracy - ustalcie którą drogą do was przybyłam:

4. Wykonajcie zamieszczone niżej zadania:


5.Wykonajcie przepiękny portret pani Wiosny. Poniżej możecie zobaczyć przykładową pracę, ale liczę na waszą kreatywność! Do dzieła!


Przypominam, że zdjęcia wykonanych prac możecie przesyłać na adres: przedszkolaki.pm10@gmail.com.


Nikoś również korzysta z zadań zamieszczanych na blogu. 
Serdecznie pozdrawiamy i dziękujemy za przesyłanie zdjęć!




Henio również pracuje w domu - dużo czyta, rysuje, gra na flecie i uczy się wartości rytmicznych. Serdecznie pozdrawiamy!












Rozwijamy naszą mowę na podstawie opowidania i historyjki obrazkowej

Troche teorii, aby wskazać cel dzisiejszej pracy :)
 Historyjka obrazkowa umożliwia nauczycielowi realizację wszy­stkich zadań dotyczących rozwijania myślenia, ponieważ ukła­danie i omawianie treści obrazków tworzących historyjkę wymaga doskonalenia różnych operacji umysłowych. Aby w sposób poprawny ułożyć dwa, trzy lub więcej obrazków, dziecko musi dobrze zrozumieć treść każdego z nich, zauważyć różnice między nimi, ale także podo­bieństwa, gdyż one decydują o tym, że obrazki tworzą historyjkę. Analizując treść poszczególnych obrazków musi wykryć zależności między nimi, a więc zrozumieć przyczynę i skutki przedstawionej na kilku obrazkach sytuacji. Widząc tylko część historyjki — jeden, dwa obrazki — interesuje się jej zakończeniem, a gdy takiego nie znaj­duje, samo „wymyśla" dalszy ciąg, a tym samym próbuje wyciągać proste wnioski. Kiedy ułoży już całą historyjkę, zastanawia się, o czym ona jest, scala w myśli treść wszystkich obrazków, czasem podaje jej tytuł. Uogólniając te krótkie wyjaśnienia można stwierdzić, że korzystanie z historyjek w pracy z dziećmi pozwala realizować takie zadania jak: rozwijanie procesów analizy i syntezy, próby wnioskowania, rozwijanie spostrzegawczości oraz umiejętności logicznego ko­jarzenia faktów pokazanych na poszczególnych obrazkach, doskonalenie wypowiadania się na określony temat i układania opowiadań własnych (zakończenia historyjki). Są to trudne do realizacji zadania i dlatego historyjka obrazkowa powinna zajmować wiele miejsca w pracy z, szczególnie tymi, które napotykają trudności w tej dziedzinie. Chcąc, by historyjka spełniła wszechstronną rolę w rozwijaniu myślenia dzieci, trzeba stosować różne sposoby korzystania z niej. Najprostszy sposób korzystania z historyjek obrazkowych ma miejsce wtedy, gdy dzieci oglądają kolejno ułożone obrazki i opowia­dają ich treść. Chodzi wtedy głównie o umiejętność opowiadania, gdyż tok myślenia dziecka ukierunkowuje sposób ułożenia obrazków. Sytua­cja staje się o wiele trudniejsza, gdy dziecko otrzyma obrazki i samo musi je w kolejności ułożyć. Analizując treść obrazków stara się ono wskazać początek historyjki, musi następnie dostrzec rozwój akcji, aby dojść do właściwego zakończenia. Dlatego słusznie jest zawsze powierzać dzieciom zawieszanie obrazków w kolejności, chociaż nie­którym nauczyciel musi pomagać. Chcąc aktywizować myślenie dzieci w sposób wszechstronny, należy stawiać im takie pytania, które skłonią je do ukierunkowanej analizy treści obrazków. Np. po obejrzeniu dwu pierwszych obrazków historyjki nauczyciel zachęca dzieci, aby zastanowiły się, czy te oba obrazki są takie same. Wtedy muszą one porównać treść obrazków i wskazać różnice między nimi: „Nie, te obrazki nie są takie same, bo na pierwszym chłopiec buduje z klocków, a na drugim odwrócił się do mamy i coś mówi". Jeżeli w dalszym ciągu rozmowy nauczyciel zapyta, czy obrazki są o tym samym wydarzeniu, tok myślenia dzieci będzie inny. I teraz zaczną od porównania treści obu obrazków, ale muszą znaleźć to, co je łączy, tworząc logiczną całość: „Tak, te obrazki są o tym samym, bo są na nich te same dzieci i ten sam pokój, tylko na pierwszym bawią się inaczej niż na drugim".

Znaczenie historyjki obrazkowej w rozwoju mowy i myślenia dziecka

  • - Zabawy z wykorzystaniem historyjek obrazkowych (rozwijają myślenie przyczynowo-skutkowe).
  • - układanie obrazków wg kolejności zdarzeń,
  • - pokazywanie tylko jednego obrazka i zadawanie pytań (Co mogło wydarzyć się wcześniej?)
  • - rysowanie własnych historyjek indywidualnie lub w zespołach,
  • -opowiadanie przez dzieci dalszej części przerwanej przez nauczyciela historyjki, poszukiwanie innych zakończeń bajki.

Dzisiejsze działania:
- proszę przeczytać treść opowiadania a następnie omówić z dzieckiem jego treść sprawdzając poziom pamięci i zrozumienia tekstu
- następnie proszę zapoznać dziecko z obrazkami do tekstu i omówić każdy z nich zarówno pod względem szczegółów jak i sytuacji znajdującej się na obrazku
- proszę przypomnieć z dzieckiem chronologię wydarzeń i postarać sie ułożyć w odpowiedniej kolejności. 
- osoby które mają dostęp do drukarki mogą dodatkowo wydrukować historyjkę a dziecko ma za zadanie pokolorować ja starannie mieszcząc się w konturach. 






Miłej zabawy !




Źródło: Praca własna i pomoce ze stron 




środa, 25 marca 2020

Pozajemy i utrwalamy figury geometryczne


Temat: „W krainie figur geometrycznych” - zabawy matematyczne.

Cele ogólne:
¨ rozpoznawanie i nazywanie podstawowych figur
    geometrycznych;
¨ kształtowanie intuicji geometrycznej;
¨ nabywanie doświadczeń w procesie uogólniania;
¨ doskonalenie sprawności manualnej.

Cele operacyjne (dziecko):
                                   ¨ rozpoznaje i nazywa figury geometryczne;
¨ rozróżnia cechy wspólne przedmiotów;
¨ dokonuje uogólnień, nadaje wspólne nazwy;
¨aktywnie uczestniczy w zajęciu.



Środki dydaktyczne:
klocki – figury geometryczne, tamburyn, druciki kreatywne, prostokątne podkładki, pętle, pacynka, emblematy figur, woreczek.

PRZEBIEG:
1.                  „Tańczymy Lambada” – zabawa ze śpiewem.
https://www.youtube.com/watch?v=Y-6U3Qx8Si4

2.         „Do koloru” – segregowanie wg kolorów klocków – figur geometrycznych. - wyciętych z papieru

3.         Zmartwienie Jacusia - pacynki. Poproszenie dzieci o pomoc.
Wyszukiwanie kwadratów z wysypanych klocków  ( lub wyciętych z kartoników modeli figur) po uprzednim wysłuchaniu wiersza. Określenie jego charakterystycznych cech. Wyszukiwanie w otoczeniu.
                                                           Kwadrat to dziwna figura,
                                                                              Bo nie wiadomo gdzie dół, gdzie góra.
                                                                              Do góry głową,
Czy na dół głową –
Zawsze wygląda jednakowo.
Ma równe kąty,
Ma równe boki,
Tak samo długi jest, jak i szeroki.

4.         Rysowanie kwadratów na plecach mamy taty.

5.         Wysłuchanie wiersza o prostokącie. Wykonywanie poleceń tak jak poprzednio.
                                               Prostokąt też ma proste kąty,
                                                               Lecz znamy różne prostokąty.
                                                               Bywają wielkie, takie jak mur,
                                                               Albo wysokie, jak drapacz chmur.
                                                               Duży prostokąt to jest ściana,
                                                               Cała na żółto pomalowana.
                                                               Mały prostokąt to jest zeszyt.
                                                               Już rozumiecie? To mnie cieszy!

6.         „Zaczarowany drucik” – wykonywanie prostokąta z drucika kreatywnego.

7.         Recytacja fragmentu wiersza:
                                               Trójkąt tak jak nazwa głosi
                                                               Ma trzy kąty, boki trzy
                                               Zna go Asia, ja i ty.
            Dzieci wymieniają nazwę figury i postępują jak poprzednio.



8..         O jakiej figurze opowiada ten wiersz?
Jestem okrągłe jak koło w wozie,
Koło w wagonach i w parowozie.
Z okrągłym brzuszkiem jest mi wesoło.
Wiesz jak mnie zwą?
Tak! właśnie.....

10.       „Balonik” – zabawa ze śpiewem.
https://www.youtube.com/watch?v=SRldrPp9Los

11.       „Zaczarowany woreczek’ – zabawa dydaktyczna.
            Rozpoznawanie dotykiem figur znajdujących się w worku.


12.       Wysłuchanie wiersza. Ułożenie pajaca z figur geometrycznych 
                                        Przedszkolaczek Jacek to majster nie lada
                                               Popatrzcie jak sprawnie mozaikę układa,
                                               Jedna koło, jeden kwadrat, cztery prostokąty,
                                               Głowa, brzuszek, ręce, nogi, kapelusz trójkątny.
                                               Trzeba jeszcze zrobić butki
                                               Z prostokątów małych.
                                               No i proszę – już pajacyk zrobiony jest cały!


Miłej zabawy !